پلاسمای غنی از پلاکت، (PRP) در حال حاضر در پزشکی بازساختی استفاده میشود. و یک محصول اتولوگ بی خطر حاوی مقادیر مشخصی از غلظت پلاکت در پلاسما می باشد.
پلاکتها قطعا سیتوپلاسمی کوچک هستند که پس از آسیب دیدگی دیواره رگ خونی و در معرض قرارگرفتن با کلازن و سایر پروتئین های ماتریکس خارج سلولی فعال می شوند . فعال شده پلاکتها باعث آزاد شدن محتوای گرانولهای سیتوپلاسمی حاوی مولکولها و فاکتورهای رشد می شود. نتیجه این فرایند علاوه بر انعقاد خون در انقباض عروق ، از بین بردن التهاب ، پاسخ ایمنی، رگ زایی و بازسازی بافت نیز موثر می باشد.
کلاژن یک فعال کننده طبیعی prp است بنابراین، وقتی prp در بافت نرم تزریق می شود نیازی به فعال شده اگزوژن آن نمی باشد. پس از فعال شدن در تزریق محل تزریق انتشار فاکتورهای رشد پاسخ ضد التهابی را آغاز می کند که تقریبا 3 روز طول می کشد.
سلولها در محل تزریق تجمع می یابند که نشانه آغاز مرحله تکثیر سلولی است و این فرایند چندین مرحله طول می کشد. به طور کلی روند بهبودی 6 تا 12 هفته پس از تزریق باید شروع گردد و در صورتی که این اتفاق صورت نپذیرد ممکن است مرحله بهبودی متوقف شده باشد. prp می تواند به عنوان یک روش درمانی مکمل به ترمیم زخم و بازسازی پوست ، ترمیم آسیب اسکلتی عضلانی ترمیم اسیب عصبی اسکلتی عضلانی ناشی از آسیب ورزشی ، استئوآرتریت اختلالات دژنراتیو، در حیطه های دندانپزشکی جراحی، زیبایی، و پلاستیک کمک کند.
